Υπάρχω, υπάρχεις, δεν υπάρχει...

Διαιτητές (δεν) υπάρχουν, με τον ρυθμό που τους τρώμε ή αυτο-τρώγονται, σε λίγο θα κάνουμε μεταγραφική περίοδο και γι’ αυτούς για να μπορέσουμε να βγάλουμε τη χρονιά. Δυστυχώς δεν υπάρχουν πια ούτε τηλε-διαιτητές, ενώ ακόμα και οι παλαίμαχοι γίνονται παράγοντες ομάδων. Γήπεδα (δεν) υπάρχουν, αφού για κάθε ένα που γίνεται, υπάρχουν 2-3 που δεν γίνονται και δεν πρόκειται να γίνουν. Εκτός αν υπάρχουν ακόμα αφελείς ανάμεσά μας, που πιστεύουν ότι θα γίνει τα επόμενα χρόνια το γήπεδο του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ και το ΟΑΚΑ θα μείνει μόνο κι έρημο, να περιμένει μήπως έρθουν οι U2, η Ριάνα ή η τρελή της αδελφή.
Υπομονή και ψυχραιμία (δεν) υπάρχουν. Παλιά βρίζαμε στην πρώτη στραβή, τώρα βρίζουμε πριν γίνει καν, με την αίσθηση και μόνο ότι θα γίνει. Ευχαριστούμε τις οπαδικές εφημερίδες, που συμβάλουν στους χαμηλούς τόνους και την ψυχαγωγία - ενημέρωσή μας, χωρίς ακρότητες και κορόνες. Χορηγοί (δεν) υπάρχουν. Για την ακρίβεια, αν κάνει κανένα αστείο ο ΟΠΑΠ και πει «κύριοι, για έναν χρόνο αποφασίσαμε να μην χρηματοδοτούμε το ποδόσφαιρο διότι είστε κάφροι ή διότι θα τα δώσουμε για την αποπληρωμή των δανείων στο Δ.Ν.Τ.», πολύ απλά δεν θα υπάρξει κανένα πρωτάθλημα, καμία ομάδα, κανένας αγώνας. Λόγος να ορίζουμε τα ντέρμπι σε οποιοδήποτε σπορ εκτός λεκανοπεδίου (δεν) υπάρχει. Παλιότερα κάναμε την Πάτρα σκόνη και θρύψαλα, τώρα πήγαμε Σαντορίνη για το «Σούπερ Καπ» του βόλεϊ και παίκτες των δυο ομάδων αρπάχτηκαν σαν τα κοκόρια μέσα στο πούλμαν.
Τελικά τι διάολο υπάρχει; Θα μας πει κανείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου